بدأت المشاكل .. لما عدت سنة على جوازي من غير أولاد

انا متجوزه من 5 سنين وساكنة فى نفس الشارع اللى فيه بيت أهلى مشكلتى بدأت مع حماتى لما عدت سنه على جوازى من غير أولاد، اتحملت وكنت بسمع الكلام وأسكت عشان خاطر جوزى أنا بحبه وعشانه أتحمل أى شئ، ولولا بابا وماما اللى دايما يصبرونى وواقفين جمبى كنت تعبت اوى اكتر من كدا كمان.

عدت الايام وأنا عايشه فى عذاب ما يعلم بيه الا ربنا لغايه ما ربنا كرمنى وحصل حمل وفى الوقت دا كنت حامل انا وسلفتى اللى لسه متجوزه جديد، حمدت ربنا وفرحت اوى ومفيش اسبوع وتعبت والحمل نزل.

وابتدت رحله عزابى تانى من الاول ، أنا معنديش غير اخ واحد بس كان متجوز مع أهلى ف البيت ، لكن هو أخد مراته وعياله وهاجر وقعدوا ماما وبابا لوحدهم هما تعبانين هناك وأنا تعبانه هنا.

لغاية ما بابا قالى تعالى انتى وجوزك اسكنى معانا، وانا أجهزلك شقه وتبقى قريبه مننا وتبعدى عن المشاكل فى بيت جوزك خصوصا ان نفسيتى مدمره كل ما اشوف ابن سلفتى اتعب أوى وأفتكر ابنى اللى ضاع منى.

دلوقتى مش عارفه اعمل ايه -اقول لجوزى على الفكره دى ولا غلط انا خايفه يزعل منى، أو مقدرش أوفق بين بيتى وجوزى واهلى هما كبار فى السن محتاجين اللى يرعاهم طول الوقت.

قولولى أعمل ايه احترت وتعبت اوى .